“Mama, zullen we nog eens zebra-springen,” vroeg het jongetje van acht jaar aan zijn moeder. Ze stonden voor het zebrapad, op het punt om over te gaan steken, op weg naar school.

De moeder keek opzij naar het joch. Ze dacht aan het vorige jaar, toen het jongetje op een dag tegen haar had gezegd: “We gaan niet meer zebra-springen hè mam, want ik word er te groot voor.” En nu, ineens, wilde hij het weer...

“Ach, waarom niet,” lachte de moeder, en samen hopten ze, alleen de witte vlakken rakend, voeten naast elkaar, naar de overkant. De overkant.


Beeld: bdb