Interview met de kunstenaar t.g.v. zijn expositie van etsen en aquarellen in de Gelaghkamer van de SOOP “Herinneringen aan de Amstel”.

Rob Brandes over zijn werk:

"De Amstel heeft mij altijd aangesproken. Mijn kennismaking dateert van lang geleden. Toen ik vijf jaar was, voeren we met een sleepboot over de Amstel, op weg naar een huis dat mijn vader daar had gehuurd. Die tocht staat diep gegrift in mijn herinnering, het was - kun je achteraf vaststellen - liefde op het eerste gezicht tussen de Amstel en mij. Het is vooral het water dat me boeit, maar ook de bruggen, de huizen aan de overkant en andere sporen van mensenhanden. Mensen zelf zul je overigens weinig aantreffen in mijn werk.

Op een gegeven moment kreeg ik een kamertje op zolder. Mijn bureautje stond voor het raam en ik keek altijd uit over de Amstel. En maar tekenen, almaar tekenen. Hoewel ik min of meer voorbestemd was om architect te worden, werd het de kunstnijverheidsschool aan de Gabriël Metsustraat (nu Rietveldacademie, JNL).

Ik was niet zo’n studiehoofd en zag erg op tegen zo’n lange en lastige opleiding. Ben meer een doe-mens: technieken leren en uitproberen, vanalles te weten komen over verf en experimenteren met kleuren. Ik heb die opleiding met veel plezier gevolgd. Aanvankelijk maakte ik abstracten, maar later keerde ik terug naar ‘mijn ‘ Amstel.

Behalve aquarelleren heb ik me toegelegd op etsen met droge naald op kunststof. Deze techniek heeft een groot voordeel boven de traditionele manier van etsen. Ik kon slecht tegen de chemikaliën die je daarbij gebruikt; dat hangen boven die zure lucht zonder goede afzuigapparatuur vond ik heel onaangenaam. Het is volgens mij ook heel slecht voor een mens.

Door een vriend, die glazenier en graficus is, kwam ik er achter dat je ook mooie etsen kunt maken met platen van kunststof. Een ontdekking die mij heel veel plezier heeft gebracht. Je kunt er slechts enkele goede afdrukken mee maken, maar persoonlijk vind ik dat geen punt. Aan olieverf heb ik me nooit gewaagd.

Om je de waarheid te zeggen: ik heb niks met doek, geef mij maar papier. In alle soorten en maten, héérlijk. Je hebt speciaal papier nodig voor het maken van etsen met droge naald en het is steeds weer spannend om te zien hoe het uit de pers rolt. Ik houd van dat werk. En ik wil het resultaat graag aan de bezoekers van de SOOP laten zien"