Interview met de kunstenaar. 

“Het water komt me bijna in de mond als ik aan olieverf denk”

Schilderen is mijn allergrootste hobby. Ik schilder praktisch elke dag, nu al zo’n veertig jaar. Het is overigens nooit bij me op gekomen om van tekenen en schilderen mijn beroep te maken. Ik ben geboren in Venlo, had een Oekraïense moeder die na mijn middelbare schooltijd het besluit nam dat ik Russische taal en letterkunde zou gaan studeren. En dat gebeurde: ik deed wat ze zei. Toen nog wel! Tot mijn 21-ste studeerde ik aan Russische universiteiten, daarna aan de UvA hier in Amsterdam. In mijn vrije tijd kwam ik in een kunstenaarskring terecht. Vanaf dat moment kreeg ik een onontkoombaar verlangen om zelf te tekenen en schilderen.

Enkele decennia lang heb ik les gehad van schilder (en familielid) Simon Kramer. Begonnen met houtskool, toen gouache en later olieverf. Ik houd van werken met olie. Het is kneedbaar, je kunt er alle kanten mee op: fijn en grof. Het water komt me bijna in de mond als ik er aan denk, heerlijk! Begin jaren negentig hebben we met een stel medecursisten van Simon een clubje opgericht dat we Collectief Blauw Amsterdam doopten. Met deze club hebben we in de afgelopen jaren regelmatig geëxposeerd. Toen Simon er mee ophield, heb ik mijn heil elders gezocht. Dat heb ik twee jaar volgehouden. In plaats van één avond had ik nu drie avonden in de week les. Ik heb een redelijk zware baan buiten Amsterdam en het werd me op een gegeven moment te veel.

Ik neem nu af en toe nog les. Bij Simon heb ik geleerd impressionistisch te werk te gaan. Hij nam bijvoorbeeld een gedicht en zei: probeer daar een schilderij bij te maken. Dat was leuk, uitdagend. Bij de Academie waar ik daarna naar toe ging, was het focus: heel precies kijken naar verhoudingen. Ik heb er veel geleerd, ook al hield ik het niet vol. Mijn schilderijen zijn nu een mix van impressionistisch en figuratief werk. Ik heb tegenwoordig de neiging realistischer te schilderen, dichter bij het onderwerp te blijven. Ik werk nu meer met acryl. Het is dikker dan gouache, het droogt snel en geeft mooie, heldere kleuren.

Tot nu toe heb ik alleen deelgenomen aan groepsexposities. Daar hangen hooguit vijf werken van de individuele schilders. Ik vind het spannend dat er bij de SOOP drie keer zoveel schilderijen van mij komen te hangen. Ben ook erg benieuwd naar de reacties van de bezoekers.”