Van 2 december 2010 t/m 2 februari 2011was bij ons de expositie “Een soort van geluk” te zien. Janny Lok sprak met de schilder en dichter. 

Jarenlang was werken naar de natuur, zoals ik dat noem, het belangrijkste voor me. Kijken, kijken en nog eens kijken en dan datgene wat ik zie een eigen interpretatie geven. In dat kader moet je bijvoorbeeld mijn portretten plaatsen. Ik heb eindeloos veel portretten – al dan niet in opdracht – geschilderd. Ik vind mensen enorm boeiend. Kan het niet nalaten overal schetsjes van mensen om me heen te maken.

Daarnaast maak ik de laatste jaren steeds meer werk met een expressionistisch karakter. Ik laat mijn fantasie dan volkomen de vrije loop. Begin gewoon, laat me verrassen en ben als het ware toeschouwer van het ontstaansproces. Niet helemaal natuurlijk, ik stuur wel hier en daar bij. Maar het voelt echt als een ontstaan van iets buiten mij om.

Ik houd van beide manieren van werken. Ze zijn volstrekt onvergelijkbaar. Wat de toekomst brengt weet ik niet, maar het ziet er naar uit dat ik meer en meer de fantasieweg op ga.

Tijdens mijn expositie wil ik de buurtbewoners van beide richtingen een aantal werken laten zien.

Ik heb mijn hele leven al willen schilderen. Dat heeft volgens mij vooral te maken met het feit dat ik van jongs af aan geboeid word door kleur. Op de Rijks Akademie hebben ze op een gegeven moment geprobeerd mij de richting van het beeldhouwen op te sturen, maar dat ging niet. Ik koos voor kleur.

Ik gebruik verschillende materialen. Werken met olieverf vind ik heel lekker. Vooral zonder al te veel verdunning. Een praktisch voordeel van olieverf is ook dat het dekt. Je kunt er steeds overheen schilderen. Maar ik gebruik ook veel gemengde technieken: de combinatie van aquarel en pastel bijvoorbeeld en gouache.

Wat de gemengde technieken betreft werk ik graag op vliesdun, handgeschept papier uit Nepal, gemaakt van een inheemse heester. Vrienden nemen het voor me mee. Je kunt hier wel Nepalees papier kopen, maar dat is dikker. Ik houd juist van dat flinterdunne papier. Er zitten kleine stukjes tak en vezel in en daardoor krijgt het werk een heel aparte uitstraling. Met zelf gemaakte lijm (gekookte rijstebloem) plak ik het werk op voorgespannen zuurvrij papier. Ja zeker: er komt heel wat bij kijken voor ik aan het inlijsten kan beginnen, maar ik heb het er graag voor over (kijkt me met stralende ogen aan), want het betekent elke keer weer een soort van geluk”.