Van 6 februari 2014 t/m 5 maart 2014 exposeerde de kunstenares bij ons in de SOOP met de tentoonstelling “Kunstavonturen: kleurrijk, temperamentvol en...”. Naar aanleiding van deze tentoonstelling spraken we haar.



Kleurrijk, temperamentvol en . . . . bijna altijd voorzien van een grapje. Deze zin typeert mijn werk. Mijn hoofd lijkt op een overvolle kast. Doe je de deur open dan vliegen er allemaal fantasieën uit. Dat zijn mijn inspiratiebronnen.

Ik gebruik veel verschillende materialen. Aquarel, krijt, acryl, inkt, kleurpotloden, noem het maar op. Ik combineer graag, mijn werk hoort thuis in het genre gemengde technieken. Voorbeelden? Ik maak een tekening met watervaste inkt. Die vul ik dan vervolgens op met aquarel. Of: ik maak een aquarel en als ie goed droog is, versterk ik het beeld met krijt. Wat ook mooie resultaten geeft is de combinatie van Oostindische inkt en aquarel. Die inkt is niet watervast; als je daar met aquarel over heen werkt, gaat alles lopen en vindt z’n eigen weg op het papier. Daar kun je alleen maar naar zitten kijken en afwachten wat het wordt. Heel verrassend. Soms laat ik het zo, maar meestal stuur ik hier en daar nog wat bij met acrylverf.

Mijn vader maakte prachtige schilderijen; mijn creatieve gen heb ik aan hem te danken. Tijdens mijn schooltijd heb ik er overigens behoorlijk wat last van gehad. De tekenleraar vond dat ik me niet aan zijn opdrachten hield en stuurde me regelmatig de gang op. Mijn vader heeft met die leraar gepraat en dat leidde tot een compromis: ik mocht in de klas blijven en voor mezelf tekenen! Mijn moeder heeft al mijn tekeningen bewaard. Toen ik ze laatst weer eens tegenkwam, dacht ik: ‘shit, best mooi eigenlijk’.

Mijn kennis over technieken heb ik me vooral eigen gemaakt uit boeken. Boeken konden mijn vragen beter beantwoorden dan opleidingen. Goed lezen en eindeloos uitproberen; weggooien en weer opnieuw aan de slag. Kleuren mengen blijft lastig; daar ben ik nog lang niet op uitgestudeerd. De kwaliteit van de materialen die ik gebruik, is in de loop der tijd enorm vooruitgegaan. Neem alleen al de kleurpotloden. Die zijn onvergelijkbaar met vroeger, heerlijk om mee te werken.

Wat ik tijdens mijn expositie vanzelfsprekend niet kan laten zien zijn de portretten van volwassen mensen, kinderen en dieren, die ik in opdracht maak. Vooral dieren: honden en katten natuurlijk, maar ook papegaaien, muizen en ik heb zelfs een keer een ratje vereeuwigd! Het ontroert me altijd weer als ik merk hoe ontzettend blij mensen er mee zijn.

Ik ken de SOOP goed, omdat ik er diverse cursussen volg. Ik vind het geweldig dat ik daar nu mijn werk kan laten zien. Ik hoor altijd dat mensen vrolijk worden van mijn fantasieën. Dat wens ik ook alle bezoekers van de SOOP tijdens de periode van mijn expositie, graag van harte toe”.