Onze interviewer Janny Lok sprak met de kunstenares naar aanleiding van haar expositie in de SOOP van 5 oktober tot 6 december 2017.



“Schilderend neem ik afscheid, ik ben nog lang niet klaar”

In Frankrijk hangen de luchten boven de bergen. Dat is zo anders dan in ons vlakke Nederland. Die combinatie vind ik fascinerend en daar wil ik de bezoekers van de SOOP graag mee laten kennismaken. Al meer dan 10 jaar breng ik de zomermaanden door op het Franse platteland.

Met mijn expositie bij jullie probeer ik een zo scherp en verscheiden mogelijk beeld te schetsen van mijn zomerse omgeving. Ik noem mijn schilderijen bewust impressies; ze geven mijn werkelijkheid weer.

Alle werken zijn in de afgelopen zomer geschilderd. Met mezelf had ik een afspraak gemaakt: ik moest elke dag een schets maken. Een hele uitdaging, maar het is gelukt.

Een selectie uit die schetsen wilde ik daarna gebruiken als voorstudies voor grote schilderijen. Dat is in zekere zin ook wel gebeurd, maar daarnaast bleken - tot mijn verrassing - de schetsen zelf volledig expositie - waardig te zijn!

De schetsen oftewel de kleine schilderijen zijn gouaches; voor de grote heb ik olieverf gebruikt. Op één na. Die is met acryl verf gemaakt. Ben benieuwd of kijkers het verschil zien. Ik vind zelf dat de kleurrijkheid niet of nauwelijks onderdoet voor de werken in olieverf!

Schilderen is sinds de jaren zeventig in mijn leven en één ding weet ik zeker: dat zal voor de rest van mijn leven zo blijven. En dan te bedenken dat ik Russische taal & letterkunde heb gestudeerd, als muziekredacteur mijn brood heb verdiend en altijd gedacht heb dat ik eerder schrijvend dan schilderend door het verdere leven zou gaan.

Beeldend kunstenaar Simon Kramer, de Wackers Academie, de Akademie de Leuwenburgh en een aantal gevestigde en bevriende kunstenaars hebben me gebracht tot waar ik nu ben.

Ik heb nog wel een wens. Ik ben op dit moment - zonder meer of minder - een impressionist. Er is op de een of andere manier altijd wel iets herkenbaars in mijn werk te ontdekken. De stap naar meer abstractie moet ik nog zetten.

Mijn inspiratiebronnen in dit opzicht zijn schilders als Nicolas de Staël en Wim Oepts. Als geen ander wisten zij door uniek kleurgebruik de realiteit te abstraheren. Dát te kunnen, zou ik geweldig vinden. Nee, ik ben nog lang niet klaar……