Van 6 december 2018 t/m woensdag 6 februari 2019 was deze fototentoonstelling over India te zien in de Gelaghkamer van de SOOP. Naar aanleiding van deze expositie spraken we met fotograaf Annelies Rigter.



Fotograferen hoort bij mij, ik kan niet zonder. Op mijn 16de kocht ik mijn eerste camera. In mijn jonge jaren kwam ik in aanraking met een groep Amsterdamse kunstenaars, die mijn passie deelde. We zwierven al fotograferend door de binnenstad. Ik vond het fantastisch en leerde veel. Ze gingen elk jaar met een bus naar India om te fotograferen. Ook daar heb ik hen ontmoet en hebben we veel samen gefotografeerd.

India is het meest fotogenieke land dat ik ken. Door mijn werk (fotograaf bij een reisblad) heb ik kunnen kennismaken met een behoorlijk stuk van onze aardbol, maar India spant echt de kroon.

Interesse in rituelen had ik al. Ik ben de eerste negen jaar van mijn leven door nonnen opgevoed. Door mijn verblijf in een klooster maakte ik kennis met de rijke Roomse Cultuur. Prachtige Gregoriaanse muziek en kleurrijke processies, waarin ik als klein meisje vaak mee mocht lopen. Ik bewaar daar kostbare herinneringen aan.

Alle belangrijke gebeurtenissen in een mensenleven worden in India omgeven met rituelen in de vorm van culturele en spirituele festivals. Die horen daar bij het normale, dagelijkse bestaan.

De foto’s van mijn expositie bij jullie zijn gemaakt op dergelijke festivals en geven uitdrukking aan de daarbij behorende emoties als geluk, aanbidding, verdriet en overgave. Die festivals moet je zien als een mix van muziek, bijzondere kleurrijke kledij en een sfeer van extase. Dát vastleggen ervaar ik als een voorrecht.

Begin dit jaar heb ik weer een tijd in India doorgebracht. Het merendeel van de foto’s die jullie bij de SOOP gaan zien, heb ik toen gemaakt. Achter elke foto schuilt een verhaal. Ik hoop dat de bezoekers van de SOOP genieten van de beelden, de kleuren en de sfeer. Als ik dat bereik, ben ik meer dan tevreden.

Ik heb lang in twee culturen geleefd, tussendoor fotograferend in andere delen van de wereld. Het wordt tijd voor een rustiger bestaan. De standplaats is Amsterdam geworden.

De cirkel is rond. Ik ga eindigen zoals ik begon: met mijn camera zwerven door de binnenstad en dan nu in mijn eentje. En weet je wat zal helpen als er heimwee gaat opborrelen: er valt gelukkig heel wat ‘India’ waar te nemen in Amsterdam………!