Interview met Naqiba Bergefurt ter gelegenheid van haar expositie “Imaginaire landschappen”. Van donderdag 6 juni t/m vrijdag 19 juli 2019.

“Ik schilder innerlijke beelden”

Er op uitgaan en de natuur ontmoeten, dat is wat ik nodig heb. We zijn als mensen onderdeel van de natuur. Daar komt je gevoel pas volledig tot z’n recht en daar vind ik mijn inspiratie. Dat kan van alles zijn. Stilte, geluiden die bij de natuur horen, een bijzonder paadje, water, alles wat in het water voorbij komt, een zonsondergang, bomen, het is allemaal zo waanzinnig, zo bijna niet te bevatten mooi van vorm en kleur.

Al die indrukken probeer ik later in mijn atelier te schilderen. Ik heb geen foto’s nodig, ik schilder innerlijke beelden. Het is een samengaan van wat ik buiten heb gezien en wat me van binnen bezighoudt. Ik begin gewoon en dan vloeien deze dingen als vanzelf samen.

Ik begin vanuit de abstractie, maar tijdens het ontstaan gebeurt er van alles en uiteindelijk komt er altijd iets van figuratie uit. Vaak een landschap, waarin dingen gebeuren die met mezelf te maken hebben, maar daar dikwijls ook bovenuit reiken. Een voorbeeld? Alles wat er nu in de natuur aan de hand is als gevolg van klimaatverandering.

Tekenen en schilderen hebben altijd deel uitgemaakt van mijn leven. Maar er was veel ‘concurrentie’. Ik gaf me als tiener al op voor Vrije Expressie, had op de middelbare school de hoofdrol in een musical en wilde vervolgens zowel actrice, cabaretière als zangeres worden. Kortom: vrijwel het gehele culturele spectrum kon rekenen op mijn diepe passie.

Het pakte anders uit: het werd een studie pedagogiek. Het schilderen kwam pas terug in mijn leven toen ik in een dip raakte. Ik kwam op het spoor van schilder- therapie, ben dat gaan doen en merkte hoe positief ik daar op reageerde. Het was zo heerlijk weer gewoon te gaan zitten en af te wachten wat er ging komen.

Na mijn herstel ben ik me gaan verdiepen in creatieve therapieën. Het is ongelofelijk hoeveel je er mee kunt bereiken, bijvoorbeeld bij kinderen met een verstandelijke beperking. Zo ontroerend om mee te maken. Als je zou vragen naar mijn beroep zou ik antwoorden: creatief – therapeut en vooral ook beeldend kunstenaar.

De laatste jaren exposeer ik regelmatig met mijn imaginaire beelden. Er lijkt steeds meer appreciatie voor te bestaan. Ik heb op dit moment een expositie in Italië en verheug me ook erg op mijn tentoonstelling bij de SOOP. Ik wil de bezoekers graag vertellen hoe heilzaam het kan zijn om je gevoelens te vertalen in vormen en kleuren.

Interview Janny Lok, Amsterdam, juni 2019